మునుపటి నా మాట
ఈ హెడ్డింగు అనే సూట్ కేస్ వెనక ఒక పాత సినిమా టైటిల్ అనే బెడ్డింగు ఉన్నట్టు కనిపెట్టారు కదూ- భేష్ ! మీరు నిజమే. పాత ప్రయాణాల్లో ఇవి సహజమే. నాలుగున్నర దశాబ్దాల క్రితం (అంటే 1965 లో) ప్రసాద్ ఆర్ట్స్ వారు ‘మనుషులు మమతలు’ అనే చిత్రం తీస్తే చిత్రంగా దానికి ‘A’ సర్టిఫికేట్ ఇచ్చింది అప్పటి సెన్సారు. ఈ అక్షరాలతో మనకేమిటి గానీ , వీరబ్రహ్మం గారు కూడా కనిపెట్టలేని వీర లెవెల్ కాల గ్యా(నం ఈ సినిమా ద్వారా ప్రాప్తమైంది. జాగర్తగా గమనిస్తే తీసిన వారి పేరు, సినిమా పేరు లో మాజీ రైల్వే మంత్రి గారి పేరు, ప్రస్తుత రైల్వే మంత్రి గారి పేరు కనిపిస్తున్నాయి కదూ. ఈ సినిమాలోనే కుమారి జయలలిత హీరోయిన్ గా పరిచయం కావడం విశేషం. ఆమె హీరో ని అవుట్ చెయ్యక పోయినా , అవుట్ సైడ్ లో హీరో గానే వెలిగారు. తమిళనాడు ముఖ్యమంత్రి కాగలిగారు కదా. అలా – ఈ చిత్రం చరిత్రలో నిలిచిపోతుంది. ఒక వారం క్రితం ‘కూ చుక్ చుక్’ బడ్జెట్ రాగానే అందరి నోటా ఒకటే ‘కూత’. అదేమిటంటే మమత మేడం ‘బెంగాలీ పక్షపాతి’ అయ్యిందనీ. ప్రతిదీ ‘తూర్పు వెళ్ళే రైలు’ అనీ. పాపం, బాపు గారు సరదా పడి సినిమా పేరలా పెడితే అది నిజమైంది. పోనీ, బాలు గారైనా ఊరుకోవచ్చు కదా, ఆయన అదే సినిమాలో ‘చుట్టూ చెంగావి చీర’ పాట పెట్టి ‘వంగ’ పండు రంగు గురించి పాడారు. జనమంతా చెట్ట పట్టాల్ వేసుకునీ ఒకటే మాట అంటున్నారు- ఇక పైన ఓ రైల్వే లైనూ ‘వంగ’మాకు అని. ఏదేమైతేనేం? మనమంతా భారతీయులం. ఇచ్చి పుచ్చుకోవడాలు మన ఆచారం. సినిమా తొలినాళ్ళలో సైగల్ మహాను భావుడు యమహా నగరి కలకత్తా పురి లోనే సంగీత సాధన చేస్తుంటే అప్పుడే మన రాజేశ్వర రావు గారు కూడా దాదాల సంగీత బాణీ పట్టుకున్నారు. 'రైలు కూత ఏ రాగమండీ' అని ఎవరో అడిగితే తడుముకోకుండా 'చిత్తరంజని' అన్నారట ఆయన. చిత్తరంజను లో రైలు ఇంజన్లు తయారగును అని ఆయనా చదివారు కనక. చక్రపాణి గారు హాస్పిటల్ లో ఉంటూనే పక్కనున్న బెంగాలీ పేషంట్ తో జట్టు కట్టి పట్టు బట్టి మొత్తం బెంగాలీ భాష నేర్చేసి శరత్ బాబు ను ‘తెలుగు వాడే’ అనే అభిప్రాయం కలిగించేలా కథలు అనువదించారు కదా. అలాగే ఎప్పటి దేవదాసు! సైగల్, దిలీప్, అక్కినేని, కృష్ణల తరువాత మొన్న మొన్న షారుక్ - ఇలా మొత్తం భారత దేశమంతా ఏలిన కథ, శరత్ చంద్ర చటోపాధ్యాయదే. అదుదా, ఇదుదా అనుకుంటూ తమిళులు కూడా తెలుగు, తమిళ దేవదా ను చూసారట. ‘దేవదాస్’ లో దేవాదా పై చదువులకి పట్నం వెళ్లిపోతుంటే ట్రైన్, భగ్న ప్రేమికుడై ‘దుర్గా పురం రోడ్’ లో దిగినప్పుడు ట్రైన్ , తర్వాత గాలివాన , బండి, లాంతరు, దేవాదా కొన ఊపిరి --- ఇవన్నీ అప్పటినుంచే ప్రేమకి ‘ట్రైనింగ్’ ఇచ్చినవి. ఇదే సరి అనుకునీ ఆదుర్తి వారు ‘డాక్టర్ చక్రవర్తి’ ( ఇది చొక్రోబోర్తి అనే ఏదో బెంగాలి నవలకి కాపీ అనుకునేరు- కాదు, కౌసల్యాదేవి గారి ‘చక్రభ్రమణం’ నవల ఆధారం) లో ట్రైన్లో డాక్టర్ల ప్రేమ గీతం పాడించారు. వారి ప్రేమ ఫలించదు- అది వేరే సంగతి. ఈ పాట గురించి వేరే సందర్భంలో చెప్పుకుందాం అని ముందు ఒకసారి రాసాను. ఇప్పుడొచ్చింది ఆ సందర్భం. ఆరుద్ర ‘క-కార’ ప్రాసలతో అదర గొట్టిన పాట ఇది. అంతేనా? ఆయనకి భవిష్య దృష్టి ఉన్నట్టే అనుకోవాలి- ‘రైల్వే’ లైన్ల మీద అక్షారాలు పేరుస్తూ ‘మమత’లన్ని తమకు తామే అల్లుకునేలా ఎంత స్పష్టంగా చెప్పెసారూ! చూడండి. ఈయనే ‘పడుచుదనం రైలుబండి’ మాటలన్నీ పేర్చి గడుసు పాట ఒకటి వేరే చిత్రంలో రాసారు. అదీ వినండి. దేవులపల్లి వారు తొలి సారి పాటలు ‘మల్లీశ్వరి’కి రాసినప్పుడు ‘పరుగులు తియ్యాలి’ అని ఎడ్ల బండి మీద పాట రాసారు ( అంటే ఆయన దాని పైన కూర్చునీ కాదు). మళ్ళీ అటువంటి బండి పాటలు ఇంకెప్పుడూ రాయలేదు గానీ ‘అమ్మ మనసు ’ సినిమా కోసం ‘అరె చిక్ చిక్ చిక్ చిక్ రైలు బండి –చక చక వెళుతుందండి రెయిలు బండి’ అనే ఓ సరదా పాట రాసారు. హిందీ సినిమాల తొలి తరం హీరోల్లో ‘అశోక్ కుమార్’ ఒకరని వేరే చెప్పనక్కరలేదు. ఈయన అసలు పేరు కుముద్ లాల్ కుంజీలాల్ గంగూలీ, ‘సోహె టాకా’ బెంగాలీ బాబు. స్వయానా గాయకుడు కూడా. ‘ఆశిర్వాద్’ చిత్రంలో బహుశా ఈయన ఆఖరిసారిగా పాడారు. అది రైల్ గాడీ పాట. కొన్నాళ్ళ తర్వాత బాబా సేగల్ ‘ర్యాప్’ మ్యూజిక్ తనదే అని గొప్పలు పోతుంటే అశోక కుమార్ ఈ పాట చెప్పి ఆయన్ని తిప్పలు పెట్టేరు. అలా రైలు గమ్యం చేరుస్తూనే ఎన్నో మలుపులు తిప్పుతుంది. ఇదిగో ఇలాంటి ప్రయాణాలలోనే జాగర్తలు తీసుకోక పొతే జీవితమంతా నిద్రలు లేక జాగారాలు, లేదంటే జీవితాలకే మంగళాలు తధ్యం. పరిచయం పెట్టుకునీ ప్రణయం వరకు లాగి అటు పైన ప్రళయం సృష్టించే వాళ్ళుంటారు. భార్యా భర్తలుగా నటిస్తూనే ఒంటరిగా ఉన్న అమాయక ఆడ పిల్లల్ని మభ్య పెట్టి మధ్య స్టేషన్ లో ఎక్కడో వేసుకున్న ప్లాన్ ప్రకారం దించి హతమార్చే వాళ్ళూ ఉంటారు. ఇది ఇలా ఉంటే పొరపాట్ల వల్ల ప్రాణాలు పోగొట్టుకోవడమూ దురదృష్టకరం. గాయకుడు ఏ.ఏం. రాజా, హాస్య నటుడు కె.వి.చలం అలా అదృశ్యమైన వారే. కన్నెలు కలివిడిగా ఉండవచ్చు కాని కలల లోకంలో తేలిపోవద్దు. మహిళా దినోత్సవం ఘనంగా జరుపుకునే యువత ‘మహిలో’ ఎంత సురక్షితంగా ఉందన్నది ఆలోచించి ‘ప్రగతి తనం రైలుబండి పోతున్నది’ అని పల్లవి మార్చుకోవాలి. శరత్ చంద్రుడి మరో వెన్నెల బొమ్మ ‘పరిణీత’ అలనాడెప్పుడో ‘ హౌరా’ అనిపిస్తే ఆరేళ్ళ క్రితం మళ్ళీ హిట్ కొట్టి ‘how? రా’ అనిపించింది. సర్వ’దా’ లు పని చేసిన ఆ చిత్రంలోని ఓ చక్కని రైలు పాట చూడండి- అన్నెం పున్నెం తెలియని ఆ చిన్న చిన్న పిల్లలతో పాటూ మనమూ చేతులూపకుండా ఉండగలమా? ‘నువ్వు ఎక్క దలుచుకున్న రైలు ఒక జీవిత కాలం లేటు’ అని ఆరుద్ర వెక్కిరించారు. ‘బెటర్ లేట్ than నెవ్వర్’- రైలు ప్రయాణం మనుషులదీ, వారి వారి మమతలదీ. - డా. తాతిరాజు వేణుగోపాల్, 05 మార్చి 2011
0 Comments
Leave a Reply. |
Quick Linksపాటల కొలువు
అచ్చం అవే 'అచ్చు'లు చిరునవ్వులోని హాయి ఆహా ... ఆహహా Archives
December 2013
Categories
All
|