మునుపటి నా మాట
'ఎవరికైనా ఎన్నడైనా తెలియ రానిది కాలము' - ఘంటసాల పాట పల్లవి - నిజమే. ఈ కాల చక్రంలో ఎవరికైనా అంతే. విధి ఖాతాలో 'జ-మ' ఈ జీవితం. మొదటి పేజీ జ-జననం, చివరి పేజీ మ-మరణం. కానీ కొందరి జీవితాలకి వడ్డీ రూపంలో 'అభిమానం' అనేది ఉండి పోతుంది. కొన్ని తరాల వరకు అది అందుతూనే ఉంటుంది. అటువంటి కొందరినే 'మహానుభావులు' అంటాం. తెలుగు సినీమా అనే దృశ్య , శ్రావ్య మాధ్యమానికి డబ్భైఅయిదేళ్ళ పై చిలుకు వయసు ఉంటే అందులో మూడు పదుల కాలం తన గాన మాధుర్యంతో ఒక 'వరవడి' తీసుకొచ్చిన ఘంటసాల వెంకటేశ్వర రావు ఆ కొందరు మహానుభావుల జాబితాలో నిలిచిన గత శతాబ్దపు ఘన గళ గాయక త్రిమూర్తి. ఎందుకనీ? శ్రీ త్యాగరాజ స్వామికి ముందు సంగీతమే లేదా? ఉన్నా - కర్నాటక సంగీతానికి ఒక విశిష్టత తెచ్చింది త్యాగయ్యే. ఆ సంగీత విధానంలో ఆయన ఒక 'స్పష్టత' ప్రదర్శించారు. దేవులపల్లి కృష్ణ శాస్త్రికి ముందు 'భావ కవిత్వం' లేదా? ఉంది. కానీ అందులో 'స్పష్టత' శాస్త్రి గారి వల్లనే తెలిసింది. శ్రీ శ్రీ కి ముందు విప్లవ కవిత్వం లేదా? ఉంది- కానీ ఇక్కడా 'స్పష్టత' అన్నది ముఖ్యమైంది. అదే 'స్పష్టత' అనేది ఘంటసాల గొంతులో ధ్వనించి ఆయన్ని అగ్ర పీఠం పైన కూర్చుండబెట్టింది. అన్నమయ్యలో 'చొరవ', రామదాసులో 'ఆర్తి', త్యాగయ్యలో 'భక్తి' ఉండబట్టీ వారి సంకీర్తనలు దైవ స్పర్స పొందగలిగాయి. మహానుభావులలో ఈ 'అస్తిత్వ నిలకడే' వారిని ఉన్నతులుగా చేసింది. అలా ఘంటసాలనూ చెప్పుకోవచ్చు. మూగబోవక ముందు కృష్ణ శాస్త్రి గాయకులే. 'గుండె గొంతుకలో కొట్లాడుతాది' అని భావ కవి నండూరి వారంటే . 'గొంతు పాడితే చాలునా గుండెలో రాగం ఉండాలి' అన్నారు కృష్ణ శాస్త్రి. అలా గుండెలో రాగం ఉన్న అదృష్ట జీవి - ఈ రావు జీ.వి. ఘంటసాల వారి గురించి ప్రతేకంగా బయో డేటా ఇప్పుడు అవసరం లేదు. సముద్రాల, నాగయ్య,బి ఎన్ రెడ్డి,కె వి రెడ్డి, సుబ్బ రామన్, రాజేశ్వర రావు, పెండ్యాల, ఆదినారాయణ రావు,మహదేవన్,సుసర్ల, సుదర్శన్, అక్కినేని, నందమూరి,జగ్గయ్య,కాంతారావు వంటి మహామహుల సాంగత్యంతో ఎదిగిన స్వర మేధావి ఆయన. బడే గులాం ఆలీ ఖాన్ కర చాలనంతో తెలుగు గజల్ శిఖరాన్ని అందుకున్న నిగర్వి ఆయన. తెలుగు వారి ఆస్తి అయిన పద్యం తన అస్తిత్వాన్ని కోల్పోనీకుండా తన గొంతుతో ప్రహారీ కాచిన శ్రామికుడాయన. ఒక్కొక్క స్వర కర్తకి ఒక్కో కవికి రాగబంధముంటుంది. రాజేశ్వరరావు-దాశరధి, పెండ్యాల-ఆరుద్ర, మహ దేవన్-ఆత్రేయ , మాస్టర్ వేణు - కొసరాజు , చలపతిరావు-శ్రీశ్రీ ,టి వి రాజు-సినారె, కోదండపాణి-వీటూరి, అశ్వత్థామ-మల్లాది, ఆదినారాయణ రావు-సముద్రాల అయితే మరి సముద్రాల జూనియర్ -ఘంటసాలల జోడీ విశేషంగా చెప్పుకోవచ్చు. ఇంతమంది దీటైన రచయితలు, స్వరకర్తల సాహచర్యం నిజానికి ఒక రచయిత, ఒక స్వరకర్త అయిన ఘంటసాలకి ఎంతగానో లాభించింది. అయినా ఎవరి ప్రభావం తన మీద పడకుండా తన స్వంత బాణీని ఆ ముప్ఫై ఏళ్ళ కాలంలో వినిపించగలగడం ఒక అరుదైన వరం. స్వతహాగా అది సంస్కార ఫలం అని అనుకోవచ్చు. ఎక్కడా తడబడని నడక అనర్ఘళంగా ఆయనకు ఎలా సాగిందంటే సంగీత రావు, జె వి రాఘవులు ఆయనకు అటు ఇటు నిలిచిన భుజస్కంధాలని మరీ మరీ చెప్పుకోవచ్చు. టెక్నాలజీ ఎంత మారుతుంటే అంత మరింత సన్నిహితుడు కావడం ఘంటసాల పొందిన వరం. అది జనులు మెచ్చి ఇచ్చిన వరం. ఘంటసాల చలన చిత్ర జగత్తు నుంచి విడి పోయి భౌతికంగా విధి ఖాతాలో జమ అయి పోయినా కొన్ని చిత్రాలు చేసారు. ఆయన పుడమిపైన పుట్టింది డిసెంబరులో, స్వర్గ సీమలో కాలు పెట్టింది ఫిబ్రవరిలో. మధ్య గడపిన కాలం ఒక్క 'జనవరి' మాత్రమే. జనుల అభిమానం గలవాడు 'జనవరి' కాక మరేమిటి? ఆయన పుట్టిన దినం 4 అయితే సాయుజ్య దినం 11. రెంటి మధ్య వ్యవధి 7. ఏడు కొండలవాడి పేరుతో ఏడు స్వరాలూ గళవశం చేసుకున్నవాడికి మాత్రమె అది సాధ్యం. అంతెందుకు, ఆయన్ని తల్లి నవ మాసాలు మోసి కన్నప్పుడే 'నవ రసాలు' ఆ తొలి చూలులో గోచరించి ఉండాలి. ఆ తల్లిదే కాదు ఆంధ్రమాతదీ జన్మ ధన్యమైంది. 'బందిపోటు' చిత్రానికి ఆయన స్వర పరచిన యుగళ గీతం 'ఊహలు గుసగుసలాడే' ఏ రాగంలోనిదీ , ఏ రాగ ఛాయలోనిదీ అనే తర్జన భర్జనలు నాడే కాదు, నేడూ సాగేయి, సాగుతున్నాయి. దీనికి 'ఘంటసాల రాగం' అని పేరు పెడితే పోదూ? అదే ఆయనకు అభిమానులిచ్చుకునే అద్భుతమైన, అనితర సాధ్యమైన, అనంతమైన ఘనమైన నివాళి.
0 Comments
Leave a Reply. |
Quick Linksపాటల కొలువు
అచ్చం అవే 'అచ్చు'లు చిరునవ్వులోని హాయి ఆహా ... ఆహహా Archives
December 2013
Categories
All
|