మునుపటి నా మాట
‘అవునా నిజమేనా?’ రేపటి రేయి పున్నమి రేయేనా? ‘రేయైతే వెన్నెల బయలంత’ నిండేనా? అయితే ‘పండు వెన్నెల నడిగి పాన్పు తేరాదే?’ అసలు ‘ప్రతి రాత్రి పున్నమి’ కాగలిగితే ఎంత బావుణ్ణు! ఆ పాన్పుపైన పరుండి నా స్వామిని చూడాలి. నా చందమామను చూడాలి. ‘అనుకోనా ఇది నిజమనుకోనా?’ ‘చందమామ ఈ కనులకు విందేనా?’ ‘ఎందుకు ఆ చందమామ? ఎవరి విందుకోసమో?’అని ‘ఎవరు ఏమని’ గుసగుసలాడినా... ‘ఔరా! కోరికలు,కలలు తీరా నిజమైతే?’ ‘జాబిలి కూన’ ‘ఎదుటనుంచి కదలను’... ‘గగన సీమల తేలు ఓ మేఘమాలా’, ‘కాస్త ఆగు’.. ‘ఆగు ..రవంత ఆగు’....‘ఆకాశపు అంచుల విహరించే చందమామ.. అవును..ఆ ‘చందమామ పైని ఏ మబ్బులు ముసరరాదని’ ... ‘మరి మరి విన్నానులే’. అటువంటి ‘తరగని తగ్గని జాబిలి’ వస్తుంటే ‘వాకిటిలో నిలబడకు’ ఏదో..‘మోయలేని ఈ హాయిని మోయనీ ఒక్క క్షణం!’ ‘అవునే.. తానే..నన్నేనే...నిజమేనే’ చూడ వస్తున్నాడు. ‘ఒరిగింది చంద్రవంక...ఒయ్యారి తార వంక’ అనో, ‘నెలవంక పక్క ఈ తళుకు తార మెరవాలి’ అనో అక్కడెక్కడో ‘ద్వారానికి తారామణి హారం..హారతి వెన్నెల కర్పూరం’ అమరిన చోట అనుకుంటే విన్నాను. కాని ఇప్పుడో.. ‘అందేనా ఈ చేతుల కందేనా? పోనీ ‘నింగి పైకి ఆశలనే నిచ్చెన’ వేస్తేనో? అమ్మో.. అది నా వల్లనయ్యే పనేనా? అయినా ‘మాటలాడగానే సరా? మనసులో నిజం పలకాలి’
0 Comments
‘కృష్ణప్రేమ’ రూపం మారింది కదూ... చిన్నప్పుడు పుట్టిన రోజు నాడు కొత్త బట్టలు వేసుకుంటూ ఎంత మురిసిపోయే వారమో కదా.. అలాంటిది ‘కృష్ణప్రేమ’ కి కూడా పుట్టిన రోజు వస్తే కొత్త ముస్తాబు తొడగడం సమంజసమే. ఇప్పుడు ముచ్చటైన మూడో యేట ప్రవేశించింది. ఏ(విటీ... అప్పుడే రెండేళ్ళు అలా అలా అవలీలగా దొర్లిపోయాయా? ఏళ్ళతో బాటు కబుర్లూ అంతే వేగంగా దొర్లిపోయాయి. ఈ కబుర్లెలాంటివంటే... గాంధి హృదయం నుంచి ఘంటసాల గుండె వరకు, మెహదీ మాధుర్యం నుంచి మహమ్మద్ రఫీ ఔదార్యం వరకు, నండూరి కలం నుంచి నటరాజ కాలి గజ్జెల వరకు, కృష్ణశాస్త్రి మాట నుంచి కోదండపాణి పాట వరకు, వీటూరిజం నుంచి వేటూరిజం వరకు, ఖలే సంగీతం నుంచి ఖన్నా నటన వరకు, జగ్జీత్ ఘజల్ ఫ్లో నుంచి జపాన్ సునామీ వరకు, సుసర్ల వారి గానం నుంచి అవసరాల వారి అవయవ దానం వరకు, మల్లాది మరుమల్లెల నుంచి మల్లెమాల విరిజల్లుల వరకు, రామారావు లోని ఎన్టీఆర్ అనే అక్షర విన్యాసం నుంచి రమణ లోని చెమక్కు అనే అణ్వాస్త్రం వరకు, దాశరధి శతకం నుంచి దేవానంద్ వాచకం వరకు... ఒకటీ రెండూ కాదు ..మూడు వందల అరవై అయిదు + మూడు వందల అరవై ఆరు ..అంటే ...ఏడువందల ముప్ఫై ఒక్క రోజులకి ..కాదు కాదు మూడువందల యాభై నాలుగు + మూడు వందల ఎనభై నాలుగు (అధికమాసం వల్ల) ఈక్వల్టూ ఏడువందల నలభై ఎనిమిది తిథుల వరకు ...ఇంత సుదీర్ఘకాలం ఇంట కూర్చొనీ ఇంటర్నెట్ ద్వారా ఇంటింటికి చేర్చిన కబుర్లు. ఎవరండీ రాజా సాబ్? ఏ సీమ నేలిన దొరలు వారు? ఎవరండీ రాజా? ఏ రాజ్యంలో సిరులు దొరలించిన వారు? ఎప్పుడైనా ‘శభాష్ రాజా’ అని ఎంతమంది చేత అనిపించుకున్న వారు వీరు? అప్పుడప్పుడైనా ‘రంగేళీ రాజా’ అని వెనకన చేరి వెక్కిరించిన ఏ నలుగురి దాడికో గురైన వారా వీరు ? రాజా అంటే తన రాజ్యం పట్ల, తన జాతి పట్ల అంకిత భావం ఉన్నవాడే ..వీరు అటువంటి వారా? రాజా అంటే రాగం, భోగం రంగులని జనం, జాగృతి వెలుగులని నమ్మి పాలించే వాడే...వీరు అలాంటి వారా? ఓహో...వీరిది ఊహా సామ్రాజ్యమా? అహో...వీరిది స్వప్న పరిపాలనమా? ఊహా సామ్రాజ్యమైతే గగన విహారి కావాలి వీరు. ‘నెలరాజా’ అని పేరు పొందాల్సిన వారు వీరు.. అమవస నిశినే తప్ప నెల పొడుగునా అంతో ఇంతో సూర్యుడినుంచి సంపాదించుకున్న వెలుగుని భూమాత సంతతికి పంచిపెట్టాలనే తపన ఉన్నవాడు కనకనే చిమ్మ చీకటి గగన సామ్రాజ్యానికి ‘వెన్నెలరాజా’వారు వీరు. ‘లే యెన్నెల ఇరజిమ్ము’ సందమామ నావోడు ఉండగా నా గృహమే కాదా ‘స్వర్గసీమ’ అని ఎలుగెత్తి చాటే జనపదం సంతోషాన్ని నిత్యం చూస్తూ అమవాస్యలో తన ఆయు దోషాన్ని దాచేసి మళ్ళీ ‘పాదయాత్ర’ చేపట్టే నిజమైన రాజా వారు నెలరాజా వారు. ‘మాస్టారూ...భరత ఖండంబు చక్కని పాడి యావు ..అనే పంక్తి వరకు చాలనుకునీ చిలకమర్తి వారి పద్యంతో ఇవాల్టి మన సంభాషణ ప్రారంభిస్తూ మీ చిలుక పలుకులు వినాలని ఉంది.’ ‘మంచిది బాబూ.. గోమాత లాంటి అమాయక జీవి, శ్రామిక జీవి మన దేశం. గోమాతని పూజించాలి. దేశ ప్రజలంతా హాయిగా జీవించాలి. సుశీలమ్మ ‘చెంగు చెంగునా గంతులు వెయ్యండి’ అని ఆవుదూడల నుద్దేశిస్తూ పాడితే ‘వినరా వినరా నరుడా’ అని గోమాతనై పోయి నేనూ ఒక పాట పాడాను. రెండు గీతాలూ మన కొసరాజు రాఘవయ్య కవి గారి రచనలే అనుకుంటాను. అలాగే కరుణశ్రీ వారి ‘గోఘోష’ పద్యాలు పాడాను. గురజాడ వారి కన్యాశుల్కం నాటకాన్ని చిత్రంగా మలచినప్పుడు వారి పూర్ణమ్మ కథని బుర్రకథగా వినిపించానా..అందులో ఆవులు, మొదవులు అనే మాటలు దొర్లాయి. నిజానికి ఆవులు,పెయ్యలు అని ఉండాలి. వారు అలాగే రాశారు. విజయనగరంలో నా సంగీత శిక్షణ కావడం వల్ల ఆ మాండలీకంలో దూడల్ని పెయ్యలు అంటారని తెలిసినా సినిమాలో ఈ మార్పు ఎలా జరిగి పోయిందో తెలియదు. మళ్ళీ చాలా ఏళ్ళ తరువాత సుశీలమ్మ పాడిన ఇదే పూర్ణమ్మ కథలో పెయ్యలు అనే మాటనే ప్రయోగించారు. సంతోషం. మాండలీకాలు కవుల పాలిట కామ ధేనువులు! సరే..ఇక నన్ను మాత్రం ‘పలుక రాదటే చిలకా’ అని జెండరు మార్చేయొద్దు బాబూ..’ ‘అయ్యయ్యో ..ఎంత మాటండీ.....ఏదో చిలకమర్తి వారు అంటూ యతి ప్రాసలతో మతి పోయి చిలక పలుకులు అని అన్నాను .... అయినా మీరు గోరొంక అవతారమెత్తి మాకో చక్కని పాట వినిపించారు కదండీ.. అవన్నీ రప్పించాలి మీ నుంచి. అదీ నా ఎత్తుగడ. మీరు చూడండీ.. దేశం అనగానే ఎంచక్కా మన గురజాడ వారిని స్మరించుకున్నారూ... ఆయనొక్కరే బహుశా దేశాన్ని మట్టిగా కాక మనుషులుగా అభివర్ణించింది. అందుకే దేశాన్ని ప్రేమించమన్నారు, అంటే మనుషులంతా ప్రేమగా ఉండమనేగా?’ |
Quick Linksపాటల కొలువు
అచ్చం అవే 'అచ్చు'లు చిరునవ్వులోని హాయి ఆహా ... ఆహహా Archives
December 2013
Categories
All
|