మునుపటి నా మాట
తెలుగు వాళ్లకి తెలుగులోనే నవ్విస్తూ ఇంగ్లీష్ పాఠాలు నేర్పే గురువు అవసరం. తెలుగు కథకులకి తెలుగంటే ‘ఇలా ఉంటే బావుంటుంది’ అని నచ్చ జెప్పే కథా గురువు అవసరం. ఇన్ని, మరిన్ని ‘అవసరాలు’ తీర్చేందుకు ఒక ఇంట మాత్రమే రాముడూ కృష్ణుడూ ఒకటై పోయి ‘రామకృష్ణా రావు’ గా అవతరించడం అవసరం. ఆ పేరు ‘అవసరాల రామకృష్ణారావు’ అని చెప్పి తరించడం మన కవసరం. కథకి కథనం అవసరం. కథకుడికి భాష అవసరం. విషాదమైనా కంట తడి పెట్టించే ఆనంద బాష్పం కావడం అవసరం. అందుకు హాస్యం ఆధారం కావడం అవసరం. మనిషికి ఆత్మ విశ్వాసం అవసరం. రాజీ పడని మనస్తత్వం అవసరం. చేయి చాచని వ్యక్తిత్వం అవసరం. మనుషుల్ని గమనించడం అవసరం. తలెత్తుకు తిరగడం తల తిరుగుడు కాదని గుర్తించడం అవసరం. పొడవాటి జడ ఆడ పిల్లకి అందం అని మొహమాటం లేకుండా చెప్పడం అవసరం. అన్నిటికన్నా – చెప్పింది చెయ్యడం, చేసింది చెప్పడం అవసరం. ఇన్ని అవసరాలు ఉండబట్టే, ఇన్ని సరాలు మోసేందుకు సిద్ధపడ్డారు అవసరాల వారు.
0 Comments
ఏదీ? 'అలుక' మీద ఏదీ రాయ లేదేం? అని అలిగే వారికి--- కాస్త ఆగండి. ముందు కనులు చూసినా పాటే, కనులు మూసినా పాటే లు చూడండి, వినండి. కొన్ని హాస్య గీతాలు చిత్రారే Re-చిత్రం లో ఉంటాయి. అవి కూడా అలుక పాన్పు పైన ఉన్నవే. చూడండి , వినండి. కనులు చదివినా పాటే- లో మరిన్ని రాబోతున్నాయి. ----------------------------------------- మొత్తానికి ఆ నాలుగు రోజుల విరామం లో పదకొండు వీడియోలు, ఏడు ఆడియోలుగా సాగిపోయిందన్న మాట మీ జీవిత గానం. వెరసి పద్ధెనిమిది 'అలుకల' తోరణం దీపావళిపండగ కారణం గా మీ ఇళ్లను అలరించిందన్న మాట. దీపావళికి ఓ నాలుగు రోజుల ముందే రాసి పెట్టిన మాటలెందుకు లెండి కానీ - ఇప్పుడేలాగూ దీపావళి రానే వచ్చేసింది కనుక విషయం లోకి వద్దాం. ఇంతకీ అలుకకీసత్యభామకీ ఏమిటి అనుబంధం? సత్యభామకీ దీపావళికీ ఉంది కానీ - అవునా? కృష్ణుడు తన సొంత మామే రాక్షసుడిలా ప్రవర్తిస్తుంటే ఊరుకోలేదు- తుదముట్టించేడు. అందుకే 'కంసారి' అనిపించుకున్నాడు. బకాసురుడినీ, కీచకుణ్ణీ భీముడి చేత అంతమొందించాడు. అందుకే పాండవులకి గొప్ప అండ అయ్యాడు. ప్రాగ్జ్యోతిష పురం లోని నరక బాధ పడలేక మునులు వేడితే బాణాలతోనూ, సుదర్శన చక్రం తోనూ, సరదా పడిన సత్యభామ తోనూ తరలి వెళ్లాడు. దారిలో మురాసురుడు ముప్పు తెస్తుంటే వాడిని మదించాడు. అందుకే 'మురారి' అయ్యాడు. ప్రజలు నరక యాతన ఎంతగా అనుభవిస్తున్నదీ వాడి చురుకు యుద్ధ ప్రతిభను చూస్తూ తెలుసు కున్నాడు. బాణాలు వేసి కృష్ణుడి ప్రాణాలు తీద్దామనుకున్న నరకుడు ఓ క్షణం కృష్ణుణ్ణి మూర్ఛపోయేలా చేశాడు. అప్పుడు వచ్చింది భామకి కోపం. అంతే శర వేగంతో నరకుడితో ఎదురు పోరాడింది. కృష్ణుడు మేల్కొన్నాడు. సుదర్శనం ప్రయోగించాడు. నరకుడు నరక లోకానికి వెళ్లి పోయాడు. ప్రాగ్జ్యోతిషం అంటేనే తూరుపు వెలుగులు. తొలి సూర్యుడి కిరణాల వెలుగులతో భారత జగతి మేల్కొనేది అక్కడి నుంచే. ఇదంతా పగటి వెలుగు. మరి రాత్రో? అందుకే ఇంటింటా దీపాలు వెలిగాయి. మొత్తం దేశమంతా వెలుగులు ప్రసరించాయి. దీపాల వరసే 'దీపావళి'. 2011 అక్టోబర్ 14, శుక్రవారం - రెండు మాణిక్యాలు ఆంధ్ర నేల నుంచి తొలగిపోయాయి. కొన్నేళ్లుగా మరుగున పడిపోయిన ఆ రెండు మాణిక్యాల నగిషీ తళుకులు ఒక్క సారిగా గుర్తు చేసింది ఆ రోజు. అవి నకిలీ తళుకులు కావు కనుకనే వారు ప్రసాదించి పెట్టిన పాటల రూపంలో నిత్యం ప్రతిఫలిస్తూ ఉంటాయి. పాట వెనక అందమైన భంగిమల రూప కల్పన చేసి చేసి ఎందరినో ఉన్నత స్థానాన నిలబెట్టి తాను మాత్రం ఏకాకిగా మిగిలి పోయిన దెవరూ? అంతకు ముందు రాజ ఠీవితో నడిచిన స్టూడియోలకి అతీతంగా దయనీయంగా బతుకు బండిని లాక్కువస్తున్న దెవరూ? ఎవరి దయనీయ స్థితికి చలించి దాసరి, రామానాయుడు వంటి దాతలు ముందుకొచ్చారు? అతనే 'డాన్స్ మాస్టర్ సలీం' అంటే చలించని వారుండరు. ఆ సలీం మాణిక్యం మక్కా వెళ్లి తీరాలన్న ఒక్క గా నొక్క ఆశ తీరక మట్టి పాలు కావడం బాధాకరమే. తెలుగువాళ్ళు ఎప్పుడైనా కలగన్నారా- ఈ మలయాళ డాన్స్ మాంత్రికుడు తెలుగు జన 'పథం' లోకి చొచ్చుకొచ్చి అద్భుతాలు సృష్టించి ఇస్తాడనీ? ఇప్పుడు ఎన్ననుకున్నా ఏం లాభం? సలీం జాదూ ఇంక ఉండనే ఉండదు. పాత ఫిల్ము దొంతరల్లో చిందులు వేసే పాత్రలు మాత్రం మాయం కావు. అదొక్కటే ఊరట! నిర్మల ప్రేమ గీతానికి అర్ధం చెప్పి గజల్ జగతిని జయించిన ఆ 'సింగ'ర్ ది ఇప్పుడు వేరే 'దునియా'10/10/2011 ఆ గాయకుడు , గజల్ గీతాల నవ్య నాయకుడు ఏడు పదుల వయసు చాలు చాలు అనుకుంటే అతన్ని నమ్ముకుని అతన్నే స్మరిస్తున్న అతన్నే వరిస్తున్న ఆ ఏడు స్వరాల గతేం కాను? అటు- జీవిత భాగ స్వామి చిత్రా - సప్తపది పదిల పరిచిన బంధం, కలిపి యుగళ గజల్స్ పాడించిన అనుబంధం ఒక్క సారి చీకటి మయం కావడం, తన స్వామి గంధర్వ లోకానికి మాయం కావడం తట్టుకోగలదా? ఏం పేరాయనదీ! జగ్ జీత్ సింగ్ ! కాస్త ముందూ వెనకా కలబోస్తే - 'సింగింగ్' జగతిని జయించిన వాడిగా అనిపించదూ? ఇలాంటి అలాంటి 'సింగింగ్' కాదు ఆయనిది. 'గజల్స్' అనేవి సామాన్యుడికీ అందుబాటులో ఉండేలా పాడి వినిపించి, గజల్స్ పాడితే నువ్వే పాడాలి అని అందరిచేతా అనిపించుకున్న సింగర్ ఆయన. సినిమాల్లోనూ తన దైన ముద్ర స్పష్టంగా చూపించి, వినిపించి సింగం లా రాజసంగా తిరిగి ఇప్పుడు శాశ్వత నిద్ర పోయింది ఆయన గళం. కొన్ని వారాల క్రితం ముంబై లో కచేరీ చేయబోతూ కుప్ప కూలిన అతను 'కోమా' లోకి వెళ్లి పోయాడు. 'నువ్వు తిరిగి వస్తావని కోరుకోమా' అని ప్రతి శ్రోత హృదయం అతన్ని బతికించమని దేవుళ్ళని వేడుకుంది. 'బంగారం లాంటి అవకాశం నాది. మా గంధర్వులకి గజల్స్ నేర్పించాలి' అని ఒక్కో దేవుడూ చేతులు చాపి ఆయన్ని లాక్కు పోయాడు. ప్రపంచంలో క్షరం కానిది 'అక్షరం' ఐతే ఆ అక్షరాల వెనక భావం నాశం కాకుండా కాపాడిన, పాడిన ప్రతి గాయకుడు 'పాట' రూపంలో ఎప్పుడూ చిరంజీవిగా ఉంటాడు. మామూలు వ్యక్తిని 'ఏదీ నీ గొంతు ఎక్కడుంది?' అని అడిగితే తల మీంచి చెయ్యి జార్చిమెడ దగ్గర ఆగి 'ఇదిగో ఇక్కడ' అంటాడు. కాని అదే ప్రశ్న ఉత్తమ గాయకుడికి వేస్తే ' నా గుండె పైన ఉంది' అంటాడు. అదే తేడా! బహుశా అది దేవదాస్ (1974) అనుకుంటాను. అంటే నట సామ్రాట్ ఏ.ఎన్.ఆర్ వారి సినిమా కాదు. నట శేఖర కృష్ణ గారిది. ఆ సినిమాలో కాంతారావు కత్తి లాంటి మాట ఒకటి అంటారు - 'ఆడ పిల్ల ఆడ పిల్లే గానీ ఈడ పిల్ల కాదు' అనీ. ఈ మాట కూర్చింది ఆరుద్ర గారు అనుకుంటాను. ఆత్రేయ గారు అంతకు నాలుగేళ్ల క్రితమే 'తాళిబొట్టు' (1970) సినిమా కోసం ఓ పాట రాసి ఇలా అన్నారు- 'ఎవరన్నారు నిన్నాడ దానివని, నేనంటాను నువ్వు ఈడ దానివని'. ఆడ,ఈడ అన్న చెణుకుల తరువాత ఆయన 'ఎక్కడి దానివో ఇక్కడకొస్తే ఏడ దానివో అనుకున్నా-దేవలోకపు సొగసులు తెస్తే ఆడదానివే నువ్వన్నా' అని గమ్మత్తుగా ముగించారు. ఆడది - అనే ఏక వచనం 'మగ వాడు' అనే ఏక వచనమంత విన సొంపుగా ఉండదు. ఏదో ఎగతాళికి అంటున్నట్టు ఉంటుంది. బహు వచనమే నయం. మగవారు లాగ ఆడవారు, ఆడువారు అని ఓ మర్యాద ఉంటుంది. 'ఆడది కోరుకునే వరాలు రెండే రెండు' అని ఓ మంచి కవి కనిపెట్టినా ఆడవారు కోరుకునే -- అని అనవచ్చుగా. ఆడవాళ్ళు అనే వ్యహారికం ప్రాంతాల వారిగా 'ఆడోళ్ళు' , 'ఆడాళ్ళు' అని అనిపించుకోవడం తెలిసినదే. కవులు మాత్రలకు సరిపడే పదాలు ఏవైనా వేసుకోగలరు. అంటే ఇదంతా కవుల అనారోగ్యం కాబోలు అనుకునేరు. దసరా అనగానే ఆదిశక్తి, దుర్గమ్మ, ఇంకా ఇతర పేర్లతో ఆ 'రుద్ర' సతిని, అమ్మలగన్న అమ్మని ఎంతగానో కొలుస్తారు. సరదాలు గడిచాక మళ్ళీ ఇళ్ళల్లో భార్యని 'ఏమేవ్', 'ఒసేవ్', 'ఏమే' అనే రంకెలు వినిపిస్తూ ఉంటాయి. ఇప్పటికీ ఆధునిక మహిళ పెళ్ళి కాగానే భర్తని 'ఏమండీ' అనే పిలుస్తోంది. 'వోయీ అని పిలవాలని ఊహ కలిగెను' అని కవి కలవరించినట్టు కలవరించకపోవడం విడ్డూరం. పేరుపెట్టి పిలవడమంటే మరి కొన్ని ఇళ్ళల్లో 'మా సెడ్డ సిక్కె' ( సిగ్గే కాదు)! |
Quick Linksపాటల కొలువు
అచ్చం అవే 'అచ్చు'లు చిరునవ్వులోని హాయి ఆహా ... ఆహహా Archives
December 2013
Categories
All
|