మునుపటి నా మాట
ఫాల్గుణ శుక్ల పక్షం అంతా సద్గుణ కృష్ణ (శాస్త్రి) పక్షమే! 1 Nov 1897 - 24 Feb 1980 చూస్తే ఇది ఫాల్గుణ మాసం. ఈ శుక్ల పక్షం అంతా కృష్ణ (శాస్త్రి) పక్ష పాతిని నేను. ఫాల్గుణ మాసం గుణం ఏమిటంటే ‘ఫాల్’, అదే ఆకులు రాల్చడం. అంటే శిశిర ఋతువు అన్న మాట. మరి కృష్ణ శాస్త్రి గారేమన్నారూ- ‘శీతవేళ రానీయకు రానీయకు, శిశిరానికి చోటీయకు చోటీయకు’ అనేగా? ఆయన మాత్రం అవి రెండూ చూసుకునీ శాశ్వతంగా వెళ్ళిపోయారు. పైగా ‘రానిక నీకోసం సఖీ, రాదిక వసంత మాసం’ అని అర్ధాంగి చెవిలో ఊది ‘దూరాకాశ వీధుల్లో తారా దీపాల’ మధ్య ‘దూరాన ధ్రువతారను చేరే తీరాలని’ సెలవు తీసుకునీ వెళ్లారు. మనం ఆయన లేరని నమ్మం – ఎందుకంటే తన పాటల ఖజానాలో దాచి ఉంచిన విలువైన మాటల బట్టీ – అంటే ‘వాడే లతకు ఎదురై వచ్చు వాడని వసంత మాసం’ – అన్న పంక్తిలోని మాటల బట్టీ ‘ప్రతి రాత్రి వసంత రాత్రి’ అనే ఆశాభావంతో మనం ఉంటాం కాబట్టి, ‘బ్రతుకంతా ప్రతి నిమిషం పాట లాగ సాగాలి’ అన్న ఆయన ఆశాజ్యోతిని మనం చేజిక్కించుకున్నాం కాబట్టి. అయినా కృష్ణశాస్త్రి గారు ముందే ఎందుకన్నారూ , 'దిగిరాను దిగిరాను దివినుండి భువికి' అని? 'అవని అంతా నా అక్షయ పాత్ర' అన్నదీ వారే. అటువంటిది ఈ భువిని వదిలి ఎలా వెళ్ళ గలిగారో? బహుశా మళ్ళీ మనకోసం పాటలు రాయనని చెప్పడానికి 'దివినుండి దిగి రాను' అని సరదాగా మనల్ని గిచ్చారేమో. బహుశా తన పాటల భూమియే మనకో అక్షయ పాత్ర అయినప్పుడు ఇంక తన అవసరమేముందని అలా సెలవిచ్చారేమో? కృష్ణశాస్త్రి గారంటే ఫలానా అని పాత తరానికి ఇంకా గుర్తు చెయ్యడం అంటూ ఉంటే ‘అయ్యో ఒకనాటి తెలుగు వాడా’ అని ఆక్రోశించాల్సిందే. ఆయన పద్మభూషణుడు, మహాకవి, మాట పోక ముందు గొప్ప వక్త, గాయకుడు, గాలిలో దీపం లా ప్రస్తుతం ఉన్న రేడియోకి ఒకనాడు రేడియం ఆయనే అన్నది ఇప్పటి తరం ఇచ్చే సూక్ష్మం లో మోక్ష పరిచయం. ‘మల్లీశ్వరి’ ని పిలిచి ‘ఉండమ్మా బొట్టు పెడతా’ అంటే సంతోషించని తెలుగు వారుండరు. మల్లీశ్వరి అంతలాగ మాట్లాడిందంటే అదంతా కృష్ణ శాస్త్రి చేసిన ‘వాక్’ దానమే. అందుకే ఆయన ‘మళ్ళీ ఈసారి’ అని ఎవరు అడిగినా ‘సరే కానివ్వండి’ అని తల ఊపక ఏ సినిమాకీ మాటలు రాయక పాటలతోనే సరిపెట్టుకున్నారు. మల్లీశ్వరి, ఉండమ్మా బొట్టు పెడతా, శ్రీరామ పట్టాభిషేకం – సినిమాలకి మాత్రం మొత్తం పాటలన్నీ ఆయనే రాశారు. ఆకలి, తండ్రి, రాజగురువు, అఖండుడు, ఆడజన్మ, జగత్ కిలాడీలు, జగత్ జెట్టీలు, వాడే వీడు, రాముడే దేవుడు, ధనవంతులు – గుణవంతులు, జీవితాశయం వంటి సినిమా పేర్లు గుర్తున్నాయంటే అందుక్కారణం -ఒకటీ అరా దేవులపల్లి వారి పాటలే వాటిలో ఉండడం. దేవులపల్లి వారు వేలాది పాటలు రాయలేదు. బి.ఎన్. రెడ్డి గారు వందల కొద్దీ సినిమాలు తీయలేదు. అయితేనేం- ఇద్దరూ పద్మభూషణులే. ‘భూషణం’ అంటేనే అంత- మితంలో అమితం. (స్వగతం: మనల్ని నిత్యం కూర్చునీ పొగిడేవారికన్నా అడపా దడపా నిలబడి నియంత్రించేవారే అసలైన ఆప్తులు, ఆత్మీయులూనూ. మహాకవులకి సైతం అటువంటి మహానుభావులంటేనే ఇష్టం). ఒకనాటి ‘విజయ చిత్ర’ తో సమానంగా ‘సినిమా రంగం’ అనే మాస పత్రిక ఉండేది. , దరిమిలా ఆ పత్రికే ‘ఫిల్మాలయ’ గా మారింది. ఆ పత్రిక సంపాదకులు, ప్రముఖ పాత్రికేయులు జి.వి.జి కృష్ణశాస్త్రి గారితో చేసిన ఇంటర్ వ్యూ ని సెప్టెంబర్ 1975 సంచికలో ప్రచురించేరు. అందులో కృ.శా ఒకానొక మహానుభావుని గురించి స్నేహపూర్వకంగా చెప్పిన (రాసిన) మాటలు ‘తిరుగులేని మాట’ లుగా చదవండి.
0 Comments
పా.ప! కథ చెప్పు...బాగా చెప్పు చెప్పు... ‘శీర్షిక చూస్తుంటే ఎప్పుడో విన్న ఒక పాట పల్లవి గుర్తొస్తోంది.. సమయానికి ఏవీ గుర్తుకు రావు, అదే చిక్కు’ ‘చెప్పనా, శ్రీశ్రీ గారు ‘చిలకా గోరింక’ చిత్రం కోసం రాసిన ‘పాపా, కథ విను, బాగా విను విను’ పాటని ఆధారం చేసుకునీ అలా మార్చాను’ ‘మా నాయనే, మా బాబే. మరయితే ‘పాపా’ అనే దీర్ఘమేమైంది, ఆ పొట్టలో చుక్కేమిటీ?’ ‘ఓ అదా.. పా.ప అంటే పాలగుమ్మి పద్మరాజు’ ‘అయ్యయ్యో- నా బుర్రకేమైందీ పూట? అంత పేరు మోసిన మహా రచయిత చిన్న పేరుని మరచి పోవడమా?- అందుకా నాయనా – కథ చెప్పు అని ఆయన్నే అడుగుతున్నావ్’ ‘వట్టి పా.ప కాదాయన. బంగారు పా.ప’ ‘కరెక్ట్. వాహినీ వారి బంగారు పాప కి పద్మరాజు గారు తొలిసారిగా కథ, మాటలు సమకూర్చారు’ ‘బి.ఎన్.రెడ్డి గారి దూర దృష్టి అమోఘం. అంతకు ముందే ఒక సినిమా తీసి నాగయ్య గారి చేత ‘రావే రావే బంగరు పాప’ అని పాడించింది ఇందుకేనేమో. పా.ప గారికానాడే ఆహ్వానం అందింది.’ గాన వట వృక్షం గంధర్వ లోకం చేరిన రోజు మంచి పుస్తకం చేతికొస్తే దాని మీద బావుండే అట్ట చూస్తూ మురిసి పోవడం సహజం. ఈ సహజగుణం వల్ల లోపలి పేజీలు అలా అలా తిరగేస్తున్నా మళ్ళీ అట్ట చూస్తే బావుణ్ణు అని అనిపిస్తుంది. ఈ వింత క్రియకి నవ్వు వస్తే దాన్ని ‘అట్టహాసం’ అనాలి. ఘంటసాల గానం అటువంటి ఒక మంచి పుస్తకం. అతని తలపు అలా మురిపించే అట్ట. లోపలి పేజీల నిండా పాటలే. అకారాది క్రమమా, నవరస విభజనా, నటీ నటుల బట్టీ వేర్పాటా, శివుడా కృష్ణుడా ఆంజనేయుడా తిరుమల వెంకటేశ్వరుడా అనే దేవుళ్ళ ఏర్పాటా, పద్యాలా, దండకాలా, జానపదాలా, జాణ తనాలా? –ఇలా ఓ పదివేల పై చిలుకు పాటల కెన్ని పేజీలు కావాలి? ఈ లెక్క తేలక మళ్ళీ మళ్ళీ అట్ట వైపే చూస్తుంటే ఘంటసాల మందస్మితం కనిపిస్తుంది. అట్టహాసం కాదది- అట్టహాసం ఎరుగని గానం అమర గాయకునిది. ----ఇంటి పేరే తన పేరు ఘంటసాలఅనేది ఒక ఊరు. ఒక్క వెంకటేశ్వరరావుకే అది ఇంటి పేరు. అదే వెంకటేశ్వరరావు కి ‘ఘంటసాల’ అన్నదే పేరు. తొలి నాటి సినిమాల్లో ఘంటసాల జి.వి.రావు గానే ఉండిపోయుంటే ఎంత అనామకుడైపోయేవారో? ఆయన గానం సినిమాలను బతికించింది. ఆయన సంగీత ప్రతిభ సినిమాలకు గౌరవం తెప్పించింది, తెకతెకలు, లుకలుకలు, గునగునలు ... తెలుగు భాషవే! click to zoom ఏ భాషకి తగ్గ అందమైన పద సామగ్రి ఆ భాషకి ఉండడం వింతకాదు. తేనె కన్న తియ్యనిది తెలుగు కాబట్టి తెలుగు పదాల మాధుర్యాన్ని ‘తెలుగు’లోని మూడక్షారాల సాక్షిగా ‘తెలుగు తెకతెకలు’, ‘తెలుగు లుకలుకలు’, ‘తెలుగు గునగునలు’ అనే మూడు కొత్త అంశాలుగా సాహిత్య విస్తరిలో వడ్డించి చవి చూడడమే ఈ పూట ప్రత్యేకత. తెలుగు తెకతెకలు అంటే అవి తెలుగు జోకులు, ఉడుకునీళ్ళ శబ్దం లా కొందరు నవ్వుతుంటారు. అందుకనీ ‘తెకతెకలు’ అందాం. అదేమిటీ – నీళ్ళు ‘కుతకుత’ ఉడుకుతాయి కదా అని సందేహిస్తే దానికి సమాధానం: ఎవరైనా జోకులకి నవ్వలేక పోతున్నారంటే అందుక్కారణం వాళ్ళ మనసు ‘కుతకుత’ ఉడుకోతోందన్నమాట. తెకతెక అలా కాదు. సహజ సిద్ధంగా నవ్విస్తుంది. అది ఏకాకి నవ్వు.ఏకాంత నవ్వు. ‘తెకతెక’ గుంపులో చేరితే ‘పకపక’అవుతుంది. తెకతెక తెలుగు జోకులంటే అవి ఇతర భాషల్లో సాధ్యం కానివి అని గ్రహించాలి. అంతేకాదు- మూడు చెరువుల నీళ్ళు తాగించినా సరే మరో భాషలోకి తర్జుమా చేయలేనివి ఇవి. తెలుగు లుకలుకలు అంటే - ‘నా బుర్రలో ఏముంది, అంతా మట్టి’ అనే న్యూనతాభావం నుంచి మెదడుకి మేత అందగానే అదే మెదడుని చకచక పరిగెత్తించడం. తెలుగు మాటల పొందిక, మాట విరుపుల సొగసులు ఇందులో కనిపిస్తాయి. |
Quick Linksపాటల కొలువు
అచ్చం అవే 'అచ్చు'లు చిరునవ్వులోని హాయి ఆహా ... ఆహహా Archives
December 2013
Categories
All
|